واژگان را در تو گم کردم ای ماه خوبی ها....!
صدای دلربای انتظار و عطر دلنشین دعای سحر
مرا به استقبال لغتی می برد که در واژه نمی گنجد:
« روزه» ........
و چه مقدس است این کلمه ی وصف نا پذیر!
احوال مرا در این ثانیه های تکرار نشدنی
فقط روزه دارانی درک می کنند
که طعم شیرین هنگامه ی اسمانی را
با طعم شیرین دستپخت دعای سحر در آمیختند
و گرسنه تر از زمان قبل تشنه ماندند و تشنه تر ....
و اینک سراپا نیازم را با دو دست که در آغوش آسمان سپرده ام
برای خدای بی نیازی ها التماس می کنم
و باران روزه داری از سر و روی من می بارد
و غرق دعایم کرده است
و مرا بیش از پیش دلشیفته ی این ماه آسمانی ساخته است
خدایا صدف های عاشقی ام با تو به نیایش نشسته است
و چه شیرین است، شیرین، فقط شیرین
طعم شیرین عبادت .....
ادامه مطلب ...